*Przychodzi za nią*
-Jak się czujsz?

-To dobrze bo mam dla ciebie antylopę.*Daje jej mięso*

-Co ci jest?*Nie czekając na odpowiedź pobiegł po Szamana*

*poruszyła się niespokojnie i pisnęła*

*Jak Satra patrzała na Hasarę i Ombre to się wymknęła do Dżungli*
//zt//

*przybiegła z dumnie wypiętą piersią, grobową miną i lekko przymkniętymi oczami, szukała ojca i rodzeństwa*

Mówisz do mnie czy koło mnie? Zawołaj tu Lunę i ojca.

-Już jestem.O! Dzieciaki.*Powiedział*

*Po chwili przybiega do Has*
Widzę że wszyscy już tu są.

-Przepraszam cię Has.No ale dowiedziałem się i jestem w szoku.*Powiedział*

-A ja jestem za Has.*Powiedziała*

-Jak miałem przyjść na pogrzeb jak byłem daleko od naszych stron.*Powiedział*

-Spokojnie Hasara*Chciał załagodzić sprawę*
-Ja byłem na pogrzebie  jak ty wyszłaś z Dante*Powiedział Sztywno*

-Dante ja nie mogę iść na pustowia.*Mówi*

Ekhem... *przerwała* Ojcze czy przed śmiercią matki rozmawialiście dokładnie kto przejmie tron.?

Tak jak myślałam... A, gdyby coś to kto następny?

A co z tobą Królu? Witaj Nalio.

-Ja nie jestem już władcą tylko Hasara nią jest.

-Ja go nie chce. Jestem księciem Pustkowi, Lwia Ziemia mnie nie obchodzi. A może zapytaj się Luny, co?

Grrr... Nic mnie nie łączy z tą dziurą! *szybko pożałowała tych słów, spojrzała na Dantego z wyrzutem*

-Jeśli chcesz stracić Dantego i być wygnańcem to se bądź.Proszę. Ombre daj jej ten tron.

Królu nie mów tak. Has rozumiem cie ale tamte ziemie potrafią niszczyć wszystko co po niech stąpa nie możesz odjeść.

Zira mnie poprowadzi... Kocham z całego serca Pustkowia... Ale nie chcę cię stracić...

Źle się dzieje musimy coś wymyślić.